ARCHIEVEN
Serieus.
Oké, zei ik tegen mezelf. Een maand of twee geleden was dat. Ik zei het niet voor het eerst. Natuurlijk niet. En dan bedoel ik niet dat oké maar dat andere, datgene waarop ik oké zei tegen mezelf. Ik had gezegd: Het wordt tijd dat ik het – en met ‘het’ bedoelde ik het...
Terug.
Ik ging bier drinken met Rob. Een beginnersfout. Kolere, zeggen we in Amsterdam over zulke avonden maar nooit tijdens de avond zelf, gek genoeg. Die twee laatste laatsten hadden niet meer gehoeven, appte ik Rob daags nadien terwijl ik mijn kateromeletje verorberde....
Ontwikkeling.
Die middag stopte ik vroeg met werken en ik haalde mijn fiets op van de fietsenmaker, die er nieuwe trapstangen en trappers op gezet had nadat hij vorige week al het kleine tandwiel vervangen had, en nu reed die fiets weer alsof hij nieuw was, bijna vijftien jaar...
Kleine aanvaringen.
Niet veel later – we hebben het nu over uren, dagen, hooguit een week, ik bevind me momenteel in een fase waarin ik de tijd als vloeibaar en circulair beschouw, een rivier die telkens opnieuw in zichzelf uitmondt, don’t ask – wandelde ik de Jumbo binnen en zoals...
Boom.
Begin november was er, bij gratie van storm Ciarán, een gigantische eik omgewaaid en ter aarde gestort pal op mijn droomplekje bij de oude fontaine. Het plekje waarvan ik hoop dat het ooit een feeërieke wilde tuin zal worden, waar we lange zomeravonden met vrienden...
Een schitterend verval (3).
Toen ik ’s avonds thuiskwam van een heerlijk schrijfverblijf in Bergen aan Zee, met gelijkgestemden, hoogstaand alcoholgebruik, lange avondlijke gesprekken, en zowaar ook nog eens 2500 vers geschreven woorden in the pocket die voor een keer eens geen aanleiding gaven...
Een schitterend verval (2).
De nacht voor de afspraak met de neuroloog, droomde ik van Karen. Ik was op een feest, in een kleine ruimte met rode muren en een laag plafond. Veel mensen die ik niet kende, en iedereen had zwarte cocktailglazen in de hand. Op een bepaald moment liep ik een trap op,...
Een schitterend verval.
De laborant hoorde dat ik Belg was. ‘Nou,’ zei hij. ‘Dan zal ik u de lange uitleg geven.’ Daarna formuleerde hij, zoals te verwachten viel, en ruimschoots binnen de in Nederland voor zulke gevallen bij wet vastgestelde tijdslimiet, een zin waarin het woord plezant...
Schim / coach.
Het was een geval van overmacht, een noodgreep, de enige manier waarop ik Lou Victoria (11) kon overtuigen om wedstrijden te spelen, iets wat ze al twee jaar categoriek weigerde – terwijl ze wel elke week vrolijk meetrainde met de club – bang dat ze het ‘zielig’ zou...
Andere dingen te doen.
’s Middags had ik twee gemiste oproepen van een nummer dat ik niet kende. Ik keek uit het raam en at een banaan. Er was geen begrafenis vandaag. Gisteren had de fanfare weer gespeeld terwijl de witte kist van de kerk over het plantsoen naar de Nieuwe Ooster werd...